Related Articles
1
”Devrim, 1789’da Bastille baskınıyla başladı, ama Paris’in Semtlerindeki
emekçi kitleler 10 Ağustos 1792′ deki ayaklanmayı gerçekleştirinceye kadar feodal monarşi kesin ve tam olarak yıkılmadı. Yasama organı ancak o zaman yeni meclisin, yani Konvansiyon’un genel oyla seçilmesine karar verdi. Dolayısıyla, demokrasi ne felsefi kuram ne de burjuva önderliği tarafından icat edildi. Kitleler tarafından kendi eylem yöntemleriyle keşfedildi. Eskinin yıkılmasında ve yeninin kurulmasında, işçi sınıfının gerçek bilme tarzı olan özetkinliğin şaşmaz damgasını taşıyan ikili bir ritim vardır. Aslında, bu, yani işçilerin kendi bilme tarzlarını keşfetmeleri, büyük Fransız Devriminin tüm başarıları içinde en büyük olanıdır.”
…
2
”Ocak 1790’da, Marat’nın tutuklanmasına karşı çıktılar ve Devrimin kazanımlarını sağlamlaştırmaya yönelik eylemlerle görüşlerini ortaya koydular.
“Etkin” yurttaşlar, yani oy vermek için vergi ödeyebilenler ile “edilgin” yurttaşlar, yani ödeyemeyenler arasındaki tüm ayrımların kaldırılması için Robespierre’in getirdiği öneriyi 18 Haziran 1791′ de kabul ettiler. Aslında bazı Semtler, işleri kendi Üzerlerine almış ve bu ayrımı zaten kaldırmıştı. Kitle hareketi, böylece, yeni burjuvaziye ilk demokrasi dersini verdi. Temmuz 1792’ye gelindiğinde, Meclis oturumları halka açık duruma getirildi: Oy verme hakları bulunmayan kadınlar ve gençler dinleyici sıralarına alındı.”
…
3
”Devrimden önce, sans-culottes’un (baldırı çıplakların), yani kitle hareketindeki en alt katmanların bir doğrudan demokrasi kuramına sahip olmadıkları doğrudur. Başkaları da sahip değildi; hele filozoflar hiç değildi. Şehirli yoksulların kendilerini parlamentonun bilinçli bir almaşığı olarak örgütlemedikleri doğrudur. Ama kendiliğinden bir hareketle, Komün gibi eski kurumlara yeni bir içerik aşıladılar. Aynı zamanda, her yerde bütünüyle yeni örgütlenme biçimleri -kulüpler, dernekler, komiteler- boy gösterdi. Oy verdikten sonra eve gitmeyip oy verme yerlerinde
kalarak konuşmak gibi basit bir edimle, seçim meclisleri, gerçek komünal tartışma
ve eylem meclislerine dönüştürüldü. Paris’in Semtlerinden** hayat fışkırıyordu.
- Ferruh Erkem