Güneşten kopan gaz toz bulutları sıkışarak soğuyarak etrafında bugün sekiz olduğu saptanan gezegenler oluşmuştur. Bu gezegenlerden sadece dünyada canlı yaşamın olduğu düşünülmektedir.
Dünya soğuyarak katılaşan hidrojen gazı,, bugün canlı organizmaların yapı taşını oluşturan elementlerin evrimine yol açmıştır.
Dünya oluştuktan sonra soğuması uzun yıllar almıştır. Buharlaşma ve yoğunlaşma nedeniyle binlerce yıl süren yağmurlar sonucu yüzeyini suyla kaplayan denizler, göller ve akarsular oluşmuştur. Su kütlesi yoğun gezegende meydana gelen volkanik patlamalar sonucunda kara parçaları oluşmuştur. Gittikçe soğuyan yüzeyde ilk canlı organizmalar filizlenmiştir.
Dünya gezegenin üçte ikisi suyla kaplıdır.
Uzun yıllar alan kızgın gaz kütlesinin soğumayla su ve toprağın oluşumu gezegende kara parçalarının; kıtaların, dağın, taşın ve toprağın ortaya çıkışı milyarlarca yıl sürmüştür. Dünyanın yaşı yaklaşık beş milyar yıldır.
Bugün volkanik patlama sonucu oluşan kraterlerdeki su birikintilerinde ilkel canlı formlara rastlanıyor. Virüs bakteri gibi tek hücreli canlı formlar volkanik kraterin ağzında biriken suyun içinde tespit edilmiştir. Bu bulgular Canlı yaşamının dünyanın soğuyarak katılaşmasıyla başladığını genel evrim sürecinin bir parçası olduğunu kanıtlıyor.
Dünyadaki canlı formun temel elementleri hidrojen, karbon, oksijen ve azottur. Canlı formların tümü, bu atomlardan oluşan moleküllere bazı elementlerin de eklenmesiyle oluşur.
Canlıların da yıldızları, güneşi oluşturan gaz ve toz bulutları ile aynı elementlerin atomlarından oluştuğu biliniyor.
Tüm organik moleküller bu temel elementlerin ve buna eklenen diğer elementlerin bileşiminden oluşmuştur.
Canlıların ilkel formdan insana, homosapiensse oluşumunda evrendeki evrime benzer bir sürecin sonunda ilk canlı cansız formda virüsler ve bakterilerden başladığı düşünülmektedir.
Bu da en güçlü teori olan Darwin’in Evrim Teorisi’dir.
Darwin’in evrim teorisine göre canlılar virüslerden başlayarak bakteriler, tek hücreli canlı formlardan çok hücreli canlı formlara ve çok hücreli canlılardan memeli zeki canlı form olan insana evrimleşmiştir.
Bu evrimleşme memelilere ve onların düşünen özelliği ile diğerlerinden ayrılan akıllı formu olan homosapiensse kadar sürmüştür.
Darwin teorisi canlılık oluşumunda tek hücreliden çok hücreliye bir evrim serüveni kapsayan en güçlü bilimsel teoridir.
Bütün bu inanılmaz evrim süreci hikayesi düşünüldüğünde bilimsel tesadüfler zincirinin en gelişmiş canlı formu insan zekası tarafından dahi kavranması oldukça güçtür.
İLK İNSANDAN BUGÜNE
Bilimsel süreç bu yalınlıkta gerçekleşmiş.
Tüm evrimsel süreçlerin bu kadar tesadüfi olamayacağını düşünen birçok bilinmezliğiyle hala yanıtlanması gereken soruların çok olması, bu evrim serüvenini açıklamanın zorluğu, insanın inançlarını inanışlarını devreye sokar.
Düşünsel olarak insanlık tarihinde felsefe ile inançlar dinler gelişmiştir.
İlk insandan bugüne düşünen insanın evrenin oluşumuna, etrafında gelişen doğal doğa olaylarının nedenlerine verdiği yanıtlar felsefe ve temel bilimleri oluştururken inançları dinlerin ortaya çıkışına da kaynaklık etmiştir.
Bilimdeki buluşlara rağmen bu yüzyılda hala bilinmeyenlerin çokluğu inançları güçlendirmiştir.
Tüm düşünce sistemlerinin tarihi, felsefe ve felsefenin içinde yer alan bilimin, dinlerin, her türlü inanış biçiminin ortaya çıkışının da tarihidir.
Evrenle ilgili bugün bu bakış açısına ulaşmış olmak zor bir düşünce sürecinden geçmiştir.
Homosapiensten bugüne insanlığın yaşadığı zaman mekana göre düşünce inanışlarına bağlı olarak toplumsal hayatında evrimine neden olurken, bu evrimsel süreçte insanlık bilim ve teknolojide hızla gelişmiştir.
Bilimsel teknolojik devrim insan evriminin en bilinçli döneminde oluşmuş bilinç ve bilim birbirini etkileyerek gelişmiştir. Bilimsel evrimin kendisi zorlu ve karanlık tünellerden geçmiştir. Antik dönemlerdeki insanımsı tanrılardan tek tanrılı dinlere, gök yüzüne bakan ve doğa olaylarını anlamaya çalışan filozoflardan, dünyanın yuvarlaklığını ispatlamaya çalışan Galileo’ya, evrenin merkezini dünya olarak düşünen felsefeden, güneş merkezli güneş sisteminin keşfeden Keplere, buldum! buldum! diyerek suyun kaldırma kuvvetini bulan Arşimet’den Kütlesel çekimi keşfeden Kopernik ve Newton’a, Güneş sistemi modelini ifade eden Keplere kadar inişli çıkışlı ilerleme sürecinde kimi zaman kabul görmüş kimi zaman red edilmiştir.
İnsanı insan yapan bilimsel diyalektik süreç uzayın boşluğundan maddenin derinliklerine kadar insan aklının yettiği her alana girmiştir. Elektriği keşfeden Faraday ve Maxwell, Atomun temel yapısını anlayan Daltona, Bohr’a, Rölativiteyi, uzay zamanın bükülmesini, maddenin enerjiye dönüşümünü ve parçacık fiziğinin temel parçacıklarını ayrıştıran modern fizik kurallarını geliştiren, kuantum mekaniğinin temellerini oluşturan Einstein’a, gezegenimizdeki Canlıların Evrim teorisini geliştiren Darwin’e kadar her bilimsel bulgu insanı ve bilimi devrimci bir değişime uğratmıştır.
Bu süreçte emeği olan tüm bilim insanlarına bilimin aydınlık yolunu açtıkları ve modern insanın yaratımasında yaptıkları katkıları için minnettarız. Antikçağ dan bugüne Sokratesten Platona Aristoteles, Kant, Hegel e Nietzsche, Marx ve Engels’e kadar birçok filozofa şükran borcumuz var.
Öncelikle insanı, evreni, doğayı, insanlık tarihini anlamakta, olayları kavramakta yeni bakış açıları ile insanlığı tanıştırdıkları için felsefeye katkıları için insanlık olarak onlara borçluyuz.
Yüzyıllarca geliştirdikleri düşünceleri ile filozoflar, elde ettiği bilimsel bulgular ve buluşlarla buradan çıkan sonuçları savunan, insanlığın yararına kullanan bilim insanları dönemlerinde eğilip bükülmeden bağnaz düşüncelerle çatışmış, mücadele vermiştir.
Bu dirençlerin dolayı yargılanmış ve hatta Orta çağın karanlığında giyotinle yaşamlarına son verilmiştir. Bilim insanlarının açtığı aydınlık yolda bilimin gelişmesi sağlanmıştır.