Related Articles
Soru 1: Bunca yıl diyalektik düşünüp akıl yürütmeyi yeterince öğrenebildim mi? Tartışma kültürünü biraz olsun özümseyebildim mi? Neden 1978-79’larda devrimci durum var diye kıyamet koparıyordum da, şimdi bu konuda hiç sesim çıkmıyor? Kırk yıl öncesine göre acaba bugün daha az bir devrimci durum mu var? Facebook, WhatsApp üzerinden sallapati rastgele atışmaktan neden kendimi bir türlü alıkoyamıyorum?
Soru 2: 1968 yılından bu yana hep “gerçekçi ol, imkânsızı iste” diyedurdum. Şimdi kimileri bunu eski bir “sol çocukluk hastalığı” diye niteliyorlar. Tam tersine devrimci siyaset, var olan koşulları sonuna kadar zorlayıp mücadele edebilme sanatıdır diyorlar? Ne dersin?
Soru 3: İkide bir “düzen partileri” deyip yasadışılığa tapınmaktan (illegalite fetişizminden), devekuşu gibi popom açıkta, başımı kuma gömüp “devrimci lâfazanlık”tan başka bir şey yaptım mı? Şimdi Marksist partiler düzenin içinde, emekçilerden yana gerçekçi politikalar üreterek o düzeni değiştirmek için kararlılıkla mücadele eden partilerdir diyorum. Bu son söylediğimi kendim dahil kimse duymasın, ayağımı denk mi alayım?
Soru 4: Milli demokratik devrim mi, sosyalist devrim mi? CHP burjuva demokrat bir parti miydi, yoksa sosyal demokrat mı? Devrimci durum var mı, yok mu? Pratik siyasetin gereğini yapacağıma yıllarca bu konularda içi boş sözüm ona tartışmalarla havanda su dövmedim mi?
Soru 5: Bağlaşıklıklar politikası olmayan Marksist bir hareket düşünülebilir mi? Marksist partiye en yakın siyasi parti ya da hareketler hangileridir? Ben acaba “sınıf kini” sahibi şaşmaz bir devrimci olarak sadece kendimden mi yanayım? Kendi dışımdaki bazı partilere hiç yakınlık duymam mı?
Soru 6: Solun amipler gibi bölünmesine acaba nasıl katkıda bulunabilirim? Demokratik merkeziyetçi ve de aynı zamanda benmerkezci bir tekke şefi olarak hep baş olma hastalığı benim için çok da kötü bir şey mi?
Abidin Kabak Her devrimci,nin bu soruları kendisine sorması gerekir 80 öncesi ve günümüzü kiyaslamaya çalışırsak o günün dinamik gençliği bugün tam bağışıklık kazanmış olmalı demikratik merkeziyetçi ben merkezci tutumlardan kaçınan tartışma kültürünü üst seviyeye çıkarmış olmalı
1
Yönet
Beğen
· Yanıtla · 5s
Fergul Yucel
Fergul Yucel İyi fikir.Başkalarından hesap sormak yerine,kendi içsesimizle kendimize hesap sormak,soru sormak daha mantıklı daha yapıcı olabilir.
4
Yönet
Beğen
· Yanıtla · 5s
Vahit Azazi
Vahit Azazi Soru 2 icin. nesnel kosullarla uyumlu bir siyaset yapilmali bence. soru 3. bence herkes duysun.soru 4 icin, ne o günlerde ne de bugün devrimci bir durum yoktur bence. soru 5 icin, “Sinif kini” ilkel bir seydir bence. hic bir kapitalist, kapitalist oldu…Daha Fazlasını Gör
Yönet
Beğen
· Yanıtla · 4s
Zeynel Can
Zeynel Can Hepimizin, sorması gereken sorular..
2
Yönet
Beğen
· Yanıtla · 3s · Düzenlendi
Hasan IyiŞu An Aktif
Hasan Iyi uluslararası değişimler, sorunlar yaşanırken, bölgemde o kadar çok haksızlıklar yaşanırken, yaşananları yorumlamaya çalışırken bir de kendimle iç dünyamla hesaplaşıyorum… kendi iç dünyamla da mücadele ediyordum… değişimi önce kendimde başlatmalıydım, kendimi yenilemem ve günümüz koşullarına göre geliştirmem gerekiyordu… tercih den çok koşullar dayatıyordu değişim ve gelişimi, sanki ihtiyaçtı benim için… çözüm geçmişimi değerlendirip, eksiklerimi, yetersizlikleri mi belirlemek, kendim ile iç hesaplaşmaya girip, kendimi bir adım ileriye götürecek gelişmeyi sağlamaktı…en büyük eksiklerimden biri dünyayı bölgeyi kendimi yorumlayabilmek için hep ertelediğim, uzak durduğum temel bilgi kaynağı diyalektik materyalizmi öğrenebilmek… sıfırdan yeniden başlayabilmek, temeli sağlam kurabilmek…okumaya öğrenmeye araştırmaya sorgulamaya paylaşmaya başlayınca yaşamın her boyutu değişmeye başladı… insanların tercihlerine saygı duydum, kendi tercihlerimin oluşması gelişmesi başladı… kendi tercihim olmayan bir çok konu ile karşılaştım, açık kapalı yaklaşımları yaşadım… bir yığın ön yargılar, bir sürü feodal yaklaşımlar, sistemin ağzı ile konuşanlar, kendi bilgi birikimlerini bile sağlıklı kullanamayanlarla mücadele ettim… ayakta tutan, yaşamda duruşumu belirleyen bilginin temelleri idi… maya sağlam olunca yaşama bakış da sağlam oluyordu… yaşama karşı duruşum korkusuz olmuştu, yanlış olduğunu düşündüğüm tüm düşüncelerimi açık açık anlatabiliyor olmam, kendime eleştirel bakabilmemi sağladı, kendime yapılmasını istemediğim her konuya karşı çıktım, karşı çıkış fayda vermeyince onun gibi davrandım, hemen karşı tepki aldım, ama düşünemedi, anlayamadı karşımdaki, olsun bir gün mutlaka anlayacaktır dedim…
2
Yönet
Beğen
· Yanıtla · 2s
Mehmet Nazım öztürk
Mehmet Nazım öztürk o yıllar, kanı deli gibi akan gençlerdik…sene 1972 olsa gerek 17 yaşındaydım, tüm sülalem hapis’de…tabiri caiz ise, ailede, en yaşlı hapis’de olmayan erkek ben vardım dışarıda..Meşhur THKP/C , THKO yılları…Baba dostu Sabahattin ağabey vardı..T.İ.P. üyesi, onun evine gitmiştim bir vesile…Bana o yaşımda oturdu, goşiz’mi anlattı, yumuşak bir dil ile, tarih den örnekler verdi, gururumu kırmadan..Kulağıma küpe olmuştu…”Hızlı devrimci” hiç bir guruba dahil olmaman da çok etkin olmuştu bu ”kulağıma küpe” olanlar…O yıllar, kanı deli gibi akan gençlerdik ve bizlerin bir dolu Sabahattin ağabeyi yoktu o zamanlar..Şimdi yaş kemale erdi, ”Sabahattin ağabeylerden” bol bir şey yok ortalıkta.. Ama ”kanı deli gibi akan” gençlik de yok ne yazık ki…